disable copy

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

BOAK


Ούτε συνταρακτικό είναι ούτε τίποτα. Συνηθισμένο είναι και ο γέρος να κάνει αναστροφή και να σε σκοτώνει, και να μιλάει για μηχανόβιους ο δημοσιογράφος, και σε δυο μέρες το ξεχνάμε και πάμε για άλλα.

Μια από τις φορές που πήγαινα Άγιο Νικόλαο με το 1300 είπα να δω πόσοι τέτοιοι θα μου τύχουν. Έτσι για το γαμώτο. Δύο έκαναν αναστροφή, ο ένας σε μεγάλη ευθεία οπότε τον είδα αρκετά νωρίς, ο άλλος τουρίστας με ενοικιαζόμενο πίσω από στροφή και τον είδα αρκετά κοντά.

Τρεις φορές μπήκαν αυτοκίνητα στο ρεύμα μου για να προσπεράσουν, οι δύο ήταν ακίνδυνες η τρίτη ήταν απ' αυτές που σου μένουν.

Μια φορά συνάντησα έργα με σήμανση 10 μέτρα πριν, και με σίδερα μπηγμένα στην άσφαλτο, βέργες, στις οποίες περνούσες στο ένα μέτρο χωρίς καμιά προστασία.

Aυτά σε ΜΙΑ βόλτα. 

Εννοείται λέμε μόνο τα χοντρά, γιατί αν αρχίσουμε και βάζουμε προσπεράσεις χωρίς φλας, μηχανάκια με παιδιά ξεκράνωτα μπροστά (ναι στην Εθνική) και όλα τα 'ψιλά' δεν θα χουμε τελειωμό, έτσι;

Α, να μην ξεχάσω και το αγροτικό που έκοψε στη μέση την Εθνική για να πάει απ' τον ένα παράδρομο στον απέναντι.

Τα τρομακτικά όμως δεν είναι τα παραπάνω.

Το τρομακτικό είναι ότι οδηγώ περίπου απ' τα 15 μου, είμαι φοβερά προσεκτικός κι ακόμα τυχαίνουν σε κάθε βόλτα τουλάχιστον 5 φάσεις τέτοιες στις οποίες χρειάζεται να είμαι 100% στο δρόμο. Και ΔΕΝ μιλάμε για να χτυπάς 200άρες, μιλάμε για μέσες ταχύτητες.

Το επίσης τρομακτικό είναι ότι αυτή η βόλτα που 'μέτρησα' ήταν τυπική. Ούτε ιδιαίτερα επικίνδυνη ούτε τίποτα. Τόσα είναι σε κάθε βόλτα. Όταν κόβουν μια απόσταση 70 χλμ όπως Ηράκλειο - Ρέθυμνο πάνω από 70 παράδρομοι (τους είχα μετρήσει μια φορά) απ τους οποίους βγαίνουν αγροτικά στη μέση για να πάνε απέναντι τι να συζητάμε; Αν προσθέσεις σ' αυτό τους συνταξιούχους που πάνε με 60 στη μέση και με αγωνιστικές γραμμές, τους γρήγορους που πάνε με 240 μιλάμε πλέον για αρένα, όχι για δρόμο.

Από τα καλύτερα που μου έτυχε ήταν στη φουρκέτα Ηράκλειο-Ρέθυμνο, την καλή, εκεί που έχει ένα βενζινάδικο για τους γνώστες. Εκεί, απέναντι απ' το βενζινάδικο έχει ένα παράδρομο. Από κει, επειδή είναι κατηφόρα, κατέβαινε αγροτικό, ΣΒΗΣΤΟ, για να μπει στο βενζιναδικο απέναντι. Κινούμενο με 10 χλμ διέσχισε κάθετα την εθνική ενώ νοητά έβλεπα κάποιον στο μυαλό μου να έρχεται απ' την άλλη και να γίνεται χαλκομανία στις πόρτες του. Κι ο ορεσίβειος άνετος, καμία συναίσθηση του κινδύνου.

Άντε να βγει κι η τροχαία πριν το Πάσχα να μοιράσει τις Πασχαλινές, άντε ν' ανέβουν και τα τέλη κυκλοφορίας, άντε να πάρουμε και μηχανές με ABS και να μειωθούν τ' ατυχήματα. Για την ώρα η Κρήτη μας πρώτη και με διαφορά ε;

Παράξενο...

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

:(

Same shit και στην Εγνατία Λάζαρε. Πρόσφατα πέτυχα βγαίνοντας από Εγνατία βοσκό με το κινητό στο αυτί να θέλει να μπεί ανάποδα. Σαν ντόπιος ΚΑΘΑΡΑ για να κόψει δρόμο.

Δεν είμαι υπερ της βίας, αλλά πιστεύω ότι φτάσαμε σε σημείο τα προβλήματα να πρέπει να λύνονται με πριονισμένο περίστροφο. Επι τόπου.

Γιατί για σωστή παιδία είναι αργά για αυτόν τον λαό.

Νοξ.

Ωασσιλις είπε...

Same shit ΠΑΝΤΟΥ.. σήμερα την γλύτωσα ξώφαλτσα (επειδή δεν έτρεχα και την περίμενα την πουστιά στο συγκεκριμένο σημείο) απο ΝΕΑΡΟΤΑΤΟ ΑΡΧΙΔΙ που παραβίασε στοπ χωρις να κοιτάξει με το τηλέφωνο στο αυτί.
Καθημερινά δε μετράω όσους περνάνε με κόκκινο φανάρι; κατ' ελάχιστον 2..
Και το περίστροφο ρε Νοξ δεν χρειάζεται να το πριονίσεις, πάρε 38 σπεσιαλ.. κοντομάνικο..

zoran είπε...

εγώ πλέον συνήθισα τον καθημερινό τρόμο, όταν πηγαίνω "αργά" τότε είναι που συμβαίνουν τα χειρότερα γιατί οι αισθήσεις είναι πεσμένες... αυτό που τρέμω είναι αν αργότερα βγει στον δρόμο με μηχανή το παλικάρι μου, ανατριχιάζω στην ιδέα...